DÜŞÜNCELER

İnsanlık... Bin yıllar olmuş İnsanlık Tarihi... Yaşamış olduğumuz Miladi; 2024 yılında kan, vahşet, bomba vs gibi negatif, insanlık dışı olayların yaşanıyor olması, İnsan olan herkesi üzmektedir. Üzüntü duymayan İnsanlık adına kendini sorgulamalıdır. İnsan olarak yükümlülüklerimiz var. Bizleri Var Eden'e verdiğimiz sözler var. Biz BİR'iz. Bize her ne olursa bunu unutuşumuzdan oluyor.  Öldürmeye değil yaşatmaya, Vurmaya değil kaldırmaya, Yok etmeye değil, Var etmeye, Ağlatmaya değil, güldürmeye, Mutsuzluğa değil, mutluluğa... Çok zor değil A, Çok zor değil B, Çok zor değil C, Her nerede yaşıyorsan, her kimsen; Çok zor değil Ey İnsan. Mademki İnsanız. Bizden beklenende İnsani davranışlar... En baştada Sevgi ve Saygı.  Bir insan; bir insan evladına gül kokusu yerine barut kokusu koklatıyorsa... bu tabloya yaşadığımız bu dünyada diğer insanlar sevgi ve saygı ağını öremiyorsa...İnsanlık olarak sorumluyuz.  Savaşı istemeyenlerin çokluğu, savaşdan beslenenleri vazgeçirmiyorsa, ç...

Komşuluk; sosyal bir ilişki olması münasebeti ile çerçevesi insanlık hak ve münasebetleri dahilindedir. Komşu vardır; komşusu açken tok yatamaz. Komşu vardır; komşusuna yük olmaz, komşusunun yükünü alır. Komşu vardır; komşusunu rahatsız etmez, rahat ettirir. Komşu vardır; komşusunun haklarını kendi hakkı gibi korur. Komşu vardır; komşusuna yan gözle bakmaz. Komşu vardır; komşusunun düğününde oynar, cenazesinde teselli eder. Komşu vardır; komşusu hastalandığında hal hatırını sorar, yardımcı olur.  Komşu vardır; komşusu yardım istediğinde yardımına koşar. Komşu vardır; komşusunun başarısında komşusunu takdir eder. Komşu vardır; yeni komşusuna yabancılık hissettirmez. Komşu vardır; toplu yaşama kurallarına riayet eder. Komşu vardır; komşusunu yalnızlığa itmez. Komşu vardır; komşusundan çıkar gütmez. Komşu vardır; komşusu güvenir, emin olur. Sanki komşuluk günümüzde ihtiyaç haline gelmiş gibi. Yalnızlık hissettirmeyip bezdirmeyen tatlı, kararında komşuluklar dileği ile...

Her birimiz bir şeyler bekliyoruz. Çocuk doğar anneden sevgi, babadan şefkat bekler.  Biraz büyür çevresinden ilgi bekler. Kardeşleri olur, kardeşlerinden kardeşlik bekler. Öğrenci olur, öğretmeninden 'aferin' bekler. Çalışır, patronundan 'hak'kını bekler. Vatandaşı olduğu ülkesinden adalet bekler. Sevgilisinden sevilmeyi bekler. Çocukları olur, çocuklarından saygı bekler. Dua eder, Var Eden'e 'kabul' bekler. Yola girer yolun bitimini bekler. Yoldaşı olur, yolun yoldaşından yoldaşlık bekler. Tohum eker, yeşermesini bekler. Geçmiş negatif, bugün negatif ise pozitif için yarını bekler. Her yaşamın bilinmez bir süresi olduğunu bilir, sürenin hitamını bekler. Beklemek... Beklemek... Beklemek... Hayat koşturmacasında hep bir şeyleri bekler buluyoruz kendimizi. Aslında beklemek; hayata tutunmamızı tetikliyor. Bir de beklemeyi eğlenceli hale getirip pozitif olarak, isteyerek yapabiliyorsak bu bekleyiş anın hamurunda yoğrulup insani yönümüzü geliştiriyor,değiştiriyo...