ÇOCUKLARIMIZ

Çocuklarımız...

Bir araya gelince çocuklar, fark ediliyorlar.

Kimisi; anne baba sözü dinliyor.

Kimisi; anne baba sözü dinlemiyor.

Kimisi; uslu.

Kimisi; haylaz, yaramaz.

Kimisi; oturmasını kalkmasını biliyor. 

Kimisi; öksüz.

Kimisi; yetim.

Kimisi; diğer çocukları yönlendirici.

Kimisi; şımarık.

Kimisi; uykusu gelmiş, huysuzluğa vuruyor.

Kimisi; keşif derdinde.

Kimisi; oyun oynuyor.

Kimisi; oyun yazıyor.

Kimisi; işe gidiyor.

Kimisi; iş arıyor.

Kimisi; problem üretiyor.

Kimisi; problem çözüyor.

Kimisi; gizli takipte.

Kimisi; doğru söylüyor.

Kimisi; yalanı huy edinmiş.

Kimisi; kalemle yazı yazıyor.

Kimisi; kalemle ateş ediyor.

Kimisi; kalemle sigara içiyor.

Kimisi; küfrediyor.

Kimisi; ağlıyor.

Kimisi; gülüyor.

Hepside aslında birileri tarafından yetişmiş, yetiştirilmiş veya yetiştiriliyor.

Çocuklar; etraflarındaki kişileri rol-model olarak alıp yetişiyorlar. Rol-modellerine karşı bir özenti ve kopyalama var.

Lütfen; çocuklarımıza karşı daha dikkatli olalım. Çocukların yanındaki hal ve hareketlerimize dikkat edelim.Çocuklar hepimizin. 

Kop-ya-la-nı-yo-ruz.