DÜŞÜNCELER

Duydunuz mu sazın telini... Dur...Daha duymadınız. Bu başlangıç egzersizleri. Sabredin. Birazdan başlıyor saz şöleni. Ne oldu...Kendinizden geçtiniz değil mi? Saz konuşur mu dinleyicisi ile? Ustası olunca dile geliyor. Şakır şakır konuşuyor sizinle. Mızrap tellerle aheste aheste buluşup, sarmaşık gibi sarınca tellere... Mızrap kayboluyor gözlerden, elleri görüyorsun ışıl ışıl. Sayamıyor insan kaç defa vurmuştur tellere. Dinleniyor insan ritmi bulunca. Sular,  ağaçlar geliyor göz önüne. Sular duru, ağaçlar yemyeşil, gök masmavi. Sonsuzluk alabildiğine...Her nerede isen oradasın işte. Bil zamanın kıymetini. Takılma  mekana. Sen değişince değişiyor dünya.  Müziğin ne ırkı, ne coğrafyası var. Evrensel bir dünyası var. Duygusu ortak. Sadece frekans ayarını yap. Ötesini bırak... Hani yağmur yağar, güneş açar. Gökkuşağı çıkar ya... Rengarenk gökkuşağı. Sazın telleride rengarenk insanları bir araya getirir. Bir eder.Bir olur. Bütünde kaybolur. Bütünde Var Olur.

Uyum, istikrar. Yaşamda dengeyi yakalayanlar uyumlu olurlar, sevgi doludurlar, saygılıdırlar, sabırlıdırlar, umut içerisinde insanlık çerağını yakmışlardır. Denge; kısaca herşeyi ayarında yapmaktır. Gülmenin, ağlamanın, düşünmenin ayarını bulmak, o ayara göre hal ve hareket. Radyo dinleyeceksiniz. Dinleyeceğiniz frekansı ayarlamanız lazım.  Yaşamımızında dengesini ayarlamamız lazım. Kendimize ayırdığımız zaman ile çevremize ayırdığımız zaman belli bir dengede olması gerekiyor. Kendimize ayırdığımız zaman; frekans ayarımızın düşüklüğü veya yüksekliğine göre oranı arttırıp düşürmemiz gerekiyor.  Çevremize ayırdığımız zamanda ölçü; kendimize ve çevremize olumlu fayda. Olumlu fayda yoksa denge yok demektir. Ayarı gözden geçirmek gerekir. Bunu diğer olaylara dilediğimiz kadar kopyalayabiliriz. Yaşamın her anında denge gerekiyor. Evde, işte, sokakta, yemekte, uykuda, doğada vs.